Hava taşıtı

Hava taşıtı, uçma yeteneğine ve taşıma kapasitesine sahip her nevi insanlı ya da insansız hava aracı. Bunlar, balon, zeplin, planör, yelken kanat, helikopter ve uçak gibi çok geniş bir yelpazedeki tüm uçabilen araçlardır.

 

Tarihçe

Tarihin en eski çağlarından beri uçabilmek insanoğlunun en büyük hayallerinden biri olmuştur. Uçurtmanın ana vatanı kesin olarak bilinmemekle birlikte 3000 yıl önce Çin’de yaygın olarak kullanılmaktaydı.^[2] Tarihi boyunca insanoğlu uçurtmayı insan ve malzeme nakli için kullanmaya çalıştı.

İlk kullanılabilir/işe yarar hava taşıtı, 1783’te icat edilen sıcak hava hidrojen balonu oldu.

19. yüzyılda Britanyalı bilimadamı George Cayley, yay tipi uçurtmalardan bir hava taşıtı üretti. 1853’te ise ilk insanlı planör (İng: glider) uçuşu kayıtlara geçti. İtme ve kaldırma kuvvetlerini anlaşılması, insanoğlunun tarih öncesi çağlardan beri saplanıp kaldığı kanat çırpma düşüncesinden sıyrılmasını sağladı. 1890’larda Alman Otto Lilienthal, bugünkü yelken kanata benzer bir uçurtma ile ilk süzülen insan oldu.

Başarısız bir kaç denemeden sonra ilk başarılı zeplin 1852 yılında Fransız Henri Giffard tarafından üretildi.Birçok başarılı uçuşa rağmen zeplinler masraflı, yavaş ve hava şartlarından çok etkilenen bir taşıt olması nedeniyle 1930’larda terkedilmeye başlandı. 1937’deki Hindenburg faciası gibi önemli bazı kazalardan sonra ticari kullanımı 1940’larda tamamen durduruldu.

17 Aralık 1903’te Wilbur ve Orville Wright kardeşler, ilk motorlu ve kontrol edilebilir uçakla uçuşu gerçekleştirdiler.